Kadłub

Kadłub i jego ukształtowanie. Cechą harakterystycną bryły kadłuba jest wąski smukły dziób i przesunięta w kierunku rufy 2/3 największa szerokość jachtu. Tą szerokość wykorzystano w układzie funkcjonalnym wnętrza. Koordynacja na etapie projektowania kadłuba, pokładu i zabudowy wewnętrznej, dala wnętrze jachtu o dużej przestrzeni użytkowej. Uzyskano wysokość wnętrza jachtu 1,90m. Wodnice dna mają ostre wejście w części dziobowej, płynnie przechodzą przez śródokręcie i największą szerokość, lekko wypłaszczając się w rejonie rufy. Dzięki takiemu ukształtowaniu powstał szybki dobrze żeglujący pod wiatr i z wiatrem kadłub. Praktycznie jacht ma bardzo małe nawisy, wydłużając wodnice uzyskano zwiększenie prędkości. Burty wysokie, lecz harmonijnie dopasowane do wielkości jachtu, płynnie wyoblone dające dobre właściwości jachtu żeglugi w przechyle i odpowiednią objętość wnętrza. Zastosowanie przetłoczenia na burtach obniżyło optycznie sylwetkę jachtu i dopełniło stylistykę. Do takiego kadłuba zastosowano balast wewnętrzny i ciężki stalowy miecz uchylny. Dzięki temu uzyskano dobrą stateczność poprzeczną obniżając środek ciężkości jachtu. Płetwa sterowa nowoczesna, zrównoważona osadzona w jarzmie sterowym z możliwością podnoszenia. Zastosowane profile płetwy sterowej o dużej wydajności w stosunku do wielkości i powierzchni płetwy. Właściwe rozmieszczenie środka bocznego oporu w stosunku do środka ożaglowania dało dobre zrównoważenie jachtu, co objawia się bardzo małymi siłami występującymi w czasie sterowania i to niezależnie od siły wiatru. Wpływ na występujące siły ma oczywiście również ukształtowanie bryły kadłuba. Szczególnie zwracano uwagę na minimalizację oporów kadłuba.